Μεταφορά στο Wordpress...

Μετακόμισα μόνιμα στο Wordpress!!!

Αυτό είναι το νέο blog μου:

www.hannibalism.wordpress.com

.

.

.

.

.

.

.

.

(Με την πολύτιμη βοήθεια του αγοριού μου, Loan me a dime!)

All you need is love...

Και άλλες βίλες στην Πεντέλη???

Summer tan...Not summer time...

Βλέπω το χαμογελό σου...

Είμαι ξαπλωμένη στην αμμουδιά με το σέξι μπικίνι μου...

Σου χαμογελάω και εγώ...

Κοκκινίζω...

Με πλησιάζεις...

Μόλις βγήκες απο την θάλασσα και μικρές αλατισμένες σταγονίτσες νερού,

μου δροσίζουν το στήθος...

Σε κοιτάζω απο κοντά...

Σε παρατηρώ...

Σου δίνω την λευκή μου πετσέτα να σκουπιστείς...

Μου χαμογελάς...

Την επιστρέφεις...

Την παρατηρώ...

Την παρατηρώ...

Τώρα παρατηρώ την πετσέτα μου...

Την πετσέτα ΜΟΥ...

Την ΔΙΚΙΑ μου πετσέτα...

Με το μαυρισμά σου επάνω !!!!!!!!!

Album of the summer...

Πριν απο κάτι μήνες, μου έδωσε ο πατέρας μου έναν δίσκο...

Το μόνο που μου είπε ήταν: "Πιστεύω οτι θα σου αρέσει".

Τοποθετώ το δίσκο προσεκτικά στο παλιό πικ απ...

Παρατηρώ την βελόνα να γλείφει προκλητικά τον δίσκο...

Ακούγεται το πρώτο κομμάτι...

Διαβάζω το εξώφυλλο...

Λέγεται Theme From Joy House...

Ανατριχιάζω ολόκληρη...

Και ΞΑΦΝΙΚΑ.........

Συνειδητοποιώ οτι η ανατριχίλα προέρχεται απο το γεγονός του οτι ο πατέρας μου ήταν σίγουρος οτι θα μου άρεσε ο συγκεκριμένος δίσκος...(Αναθεματισμένη κληρονομικότητα!)

Ήρθε το καλοκαίρι, και σκέφτηκα οτι με ένα παγωμένο κοκταίλ (ή με ένα ουισκι το χειμώνα), ο Jimmy Smith είναι ο ιδανικός οργανίστας που μπορεί να σε μεταφέρει σε ένα διαφορετικό κόσμο (θα σας αφήσω να το πλάσετε έτσι όπως θέλετε εσείς). Ο δικός μου κόσμος πάντως, είναι κάπως έτσι:

Ρόζ δράκοι να τρέχουν πάνω σε μπλέ γάτες, κουνέλια να μαλώνουν με τους πολύχρωμους λαγούς και να τραβάνε τα αυτιά τους για να μοιάσουν στον Fred Aster, τον Louis Armstrong να τραγουδάει μόνο για τους Κινέζους με καραόκε, ο ήλιος να φωτίζει τον ουρανό με blue-black light για να δώ πόσο άσπρα είναι τα δόντια των σκυλιών, και άλλα πολλά.....

Σας παραδίδω το κομμάτι "The Cat" απο το άλμπουμ του Jimmy Smith "The Cat"...

(Mια ισπανική(?!) ταινία μικρού μήκους, ότι πλησιέστερο βρήκα στο youtube.com. ΣΥΓΝΩΜΗ!)

The Puppini Sisters…

Τις πρωτοάκουσα πριν από 1 μήνα. Τραγουδούσαν το I will survive και στην αρχή νόμιζα ότι βρισκόμουν στην δεκαετία του ’40. Μια από τις αγαπημένες μου δεκαετίες, αφού πάντα προσπαθούσα να μοιάσω σε μια από τις pin-up girls φορώντας κόκκινο κραγιόν και μεσάτα ρούχα. Έψαξα και βρήκα πληροφορίες για τις συγκεκριμένες κυρίες, και ελπίζω να σας αρέσουν έστω και λίγο.
Οι “The Puppini Sisters” (φοβερό Official Site) αποτελούνται από την Marcella Puppini, την Stefanie O’Brien και την Kate Mullins. Η ιδέα του συγκροτήματος προήλθε από την ταινία “Les Triplettes de Belleville”. Επηρεάστηκαν από τις The Andrews Sisters (κλικάρετε για να τις δείτε), The Boswell Sisters (κλικάρετε για να τις δείτε), Kate Bush, The Smiths, Tom Waits και άλλους.Το άλμπουμ τους λέγεται “Betcha Bottom Dollar” και εδώ μπορείτε να δείτε την πρωτότυπη διασκευή του “I will survive”.

It’s summer time…

Συνήθως όταν έρχεται το καλοκαίρι, ανεβαίνει η θερμοκρασία, οι άνθρωποι πάνε για μπάνιο, αδειάζει το κέντρο, βγαίνουν έξω διάφορα μπούτια, μπράτσα που μοιάζουν με μπούτια κτλ.

Επιπλέον, κάθε χρόνο υπάρχουν διάφορα μικροπράγματα που μας υπενθυμίζουν ότι το καλοκαίρι δεν είναι παρά μόνο ένα μεγάλο dejavu. Και αυτό, γιατί κάθε χρόνο:

1) Βλέπουμε τις ίδιες σειρές στην τηλεόραση (πχ. “Μικρομεσαίοι” “Ρετιρέ” “Εμείς και Εμείς” “Ζάχο Δόνγκανο”)

2) Ακούμε τα ίδια τραγούδια. Με πρωτομάστορα τον Bob Marley.

3) Φοράμε το περσινό αντηλιακό. Όχι?

4) Κουρευόμαστε.

5) Ντρεπόμαστε να κρατήσουμε βεντάλια (είναι άψογο, αν το τολμήσετε!)

6) Ακούμε τα ίδια ΚΙΤΣ τραγούδια. Όπως το “Sex on the beach”(από T-spoon), “Coco jumbo”(από Mr.President), και ότι έχει σχέση με τον DJ TsiliChristos.

7) Οι περισσότεροι διαβάζουν βιβλία στις παραλίες (άσχετα ότι όλο τον χρόνο δεν είχαν ανοίξει ούτε εφημερίδα! Απλά είναι must το διάβασμα στην παραλία! ΒΛΑΧΟΙ!)

8) Πίνουμε κοκταίλς και μπύρες και κατουράμε κάθε 5 λεπτά(κάθε 2 λεπτά τα κορίτσια).

9) Οι κοπέλες συγκρίνουν πορτοκάλια με την κυτταρίτιδα στα μπούτια τους, ενώ τα αγόρια προσπαθούν να βγαίνουν κάθε μέρα(κατά τις 4 το μεσημέρι) μπάς μοιάσουν λίγο σαν ξεροψημένη φρυγανιά.

10) Πηγαίνουμε σε θερινούς κινηματογράφους και πάντα λέμε “Μα γιατί κλείνουν οι θερινοί?” και ποτέ δεν κάνουμε κάτι γι’αυτό.

11) Μας τσαντίζουν οι σταγόνες από τα αιρ-κοντίσιον, αλλά κατά βάθος μας δροσίζουν.

12) Βλέπουμε διαφημίσεις για αντηλιακά όπως το Coppertone-καρύδα και παρατηρούμε ότι το ξεβράκωτο κοριτσάκι είναι η Jodie Foster.

13) Βλέπουμε τον γλάρο να μας λέει “όχι σκουπίδια σε θάλασσες και ακτές” και αναρωτιόμαστε πώς τόσα χρόνια δεν έχει πεθάνει.

14) Λέμε κάθε φορά πάνω σε συζητήσεις, με εξυπνακίστικο ύφος, ότι ξέρουμε τι έπαθε ο Πέτρος ο πελεκάνος της Μυκόνου. Κοινώς, ότι έπαθε και η βασίλισσα Αικατερίνη (η νούμερο 2, η της Ρωσίας) από το άλογο.

15) Δεν είναι η μασχάλη του διπλανού που βρωμάει, αλλά η δικιά σου…

SOS SOS SOS SOS

ΑΥΡΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗ 08/07/2007, ΟΛΟΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ!

ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΤΩΡΑ!!!

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ LINK, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ ...

Το υπέροχο Πήλιο...

1 σπίτι χτίζεται σε 1 χρόνο

1 δέντρο φυτρώνει σε 100 χρόνια

Αγαπημένο μου Καλαμάκι Πηλίου,

Θα σε θυμάμαι πάντα με νοσταλγία και αγάπη για τις όμορφες αναμνήσεις που μου χάρησες τα 12 χρόνια της ζωής μου. Ακόμα επιθυμώ το παγωμένο σου νερό, που τόσο άφοβα έπινα απο τις πηγές σου. Τα δέντρα που έκρυβαν στα κλαδιά τους τον φανταστικό φιλιππινέζο μπαμπούλα , τον Ματαμπουλακάι. Την θέα, το οξυγόνο, την ομορφιά, τα δέντρα, αναμνήσεις, αναμνήσεις αναμνήσεις...

Δυστυχώς, θα ζήσουμε και θα σε θυμόμαστε...

(έτσι όπως θα έπρεπε να είσαι: ΖΩΝΤΑΝΟ)

belle,belle,belle... Parnes...

Going away...

Don't go...

Κώδηξ Ερωτολογίας...(μεθ΄ ερμηνείας εις την γαλλικήν)

Άβατος = μτφ. non souillé, immaculé
Καταχρηστικώς επί της παρθένου. Τροπικώς δε επί του γαμηλίου λεχούς, το οποίο δεν πρέπει να μολυνθή υπό της μοιχείας. Και επί σώματος μη κυριευομένου υπό παθών

Αιδοίον = μτφ. vulve
Ούτω καλείται το σύνολον των εξωτερικών γεννητικών οργάνων της γυναικός, των κειμένων κάτωθεν του υπογαστρίοι 4 δε περίπου εκατοστά πρό της πρωκτικής έδρας. Τούτο καλείται επίσης κολεός, χυδαία δε μουν*.

Αποχαύνω = μτφ. énerver, ramollir
Εξασθενίζω, καθιστώ χαύνων και αδρανή. Αι υπερβολικαί καταχρήσεις των αφροδισίων ηδονών, ή παρά φύσιν συνουσία και η μαλακία αποχαυνούν τα όντα.

Γλωττοδεψώ = μτφ. coiter,comme les femmes de Lesbos
Λεσβιάζω, μετέρχομαι (την συνουσίαν) δια της γλώσσης τας αφροδίσιους πράξεις, αισχρουργώ.

Κατρουλάς = μτφ. pisseur
Ο κατρουλάς, κατουρλιάρης, ουρητίας

Παίζω = μτφ. jouer
Κατ’ επέκτασην, ερωτοτροπώ. Τα παίζει με την φίλην της αδελφής του. Δεν είναι αξιοπρεπές δι εσέ να παίζης με ένα τόσον σοβαρόν κορίτσι.

Πέρδω = μτφ. pêter
Αφήνω πορδήν, ρίπτω πορδάς, κλάνω.

Πεο-στοματική = μτφ. pénobuccale
Ασελγής και παρά φύσιν συνουσία, έκφυλων γερόντων μετά μικρών αρρένων παίδων είτε εκλύτων και διεφθαρμένων γυναικών μετ’ ανδρών, συνισταμένη εις την εκμύζησιν του πέους δια του στόματος αυτών.

Αποσπάσματα από το βιβλίο “Κώδηξ Ερωτολογίας” από τον Αντρέα Παντ. Μαρούλης, γραμμένο το 1933 !

Back to Rehab…

Ονομάζεται Amy Winehouse, κυκλοφορεί με pin-up girls tattoos, σηκώνει ψηλά το μαλλί της σαν την Marge Simpson (η μητέρα στο "The Simpsons") και το άλμπουμ της “Back To Black” βρίσκεται στην κορυφή!
Είναι 24 ετών, και έχει καταφέρει να βιώσει την επιτυχία πολύ γρήγορα… Το απίστευτο όλων είναι ότι έχει καταφέρει να επι-βιώσει…
Ο λόγος?
Εκτός από την μαγευτική της φωνή και την νέοsoul χροιά της, έχει κάποια μικρά μικρά μικρά προβληματάκια…
Αρχικά, έχει μανιοκατάθλιψη (ίσως επειδή το πρώτο της άλμπουμ “Frank” δεν πήγε τόσο καλά στις πωλήσεις).
Επιπροσθέτως, είναι αλκοολική (ίσως επειδή το δεύτερο της άλμπουμ άρχισε να πηγαίνει καλύτερα και κάποιος ξέχασε να της το πεί).
Επιπλέον, είναι εθισμένη στα ναρκωτικά (εντάξει, της το είπαν, αλλά άντε να ηρεμήσει).
Έπειτα, συνδυάζει την βουλιμία με την ανορεξία…? Όποιος καταλάβει πώς γίνεται αυτό, να με ενημερώσει!
Όμως, παρόλα αυτά, σάρωσε στα Brit Award (για όποιον τα έχει σε μεγάλη υπόληψη), και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες σαν τον Paul Weller (στην απίστευτη διασκευή “I heard it through the Grapevine” του Marvin Gaye).

Στο “Back to Black” σαμπλάρει το “Ain’t no mountain high enough” (Marvin Gaye and Tammi Terrell) με το κομμάτι “Tears Dry on their Own”. Ένα κομμάτι που θα ακούω για πολύ καιρό ακόμα…

Je suis ici...

Και πάλι εδώ…

Έπειτα από ένα δυσάρεστο διάλειμμα, για να πάω στην απαίσια πόλη που σπουδάζω και να αναπληρώσω τα χαμένα μαθήματα των καταλήψεων, επανήλθα αποφασισμένη και δυνατότερη από αυτό το τρομερό πολιτισμικό σοκ…

Διότι, τι χειρότερο από το να σε τραβάνε, λόγω γιορτής φίλης το τονίζω, σε μπαρ δήθεν-trendy-κυρίλο-black light-αν είναι δυνατόν, με αντροπαρέες που να απευθύνονται σε κοπέλες με παρατσούκλια “κοπελιά”, “μωρό”, “μανάρι”, “τούμπανο”, “κ***τρυπίδα μου” και ότι ποιο decadence κυκλοφορεί σε τέτοιου είδους μαγαζιά…
Οι κοπέλες με τις φαρδιές ζώνες και τα μπλουζάκια τα “τώρα θα φανεί το βυζί μου και γουστάρω που θα με κοιτάξουν όλοι οι υποψήφιοι βιαστές μου”, να λικνίζονται στους ήχους μιας ακαταλαβίστικης μουσικής χωρίς λόγια και ένα άρρυθμο ρυθμό.

Εγώ κάθομαι σε ένα σκαλοπατάκι στη γωνία του μαγαζιού, βλέποντας μόνο τα πόδια των περίεργων αυτών ανθρώπων, προσπαθώντας να μην ρουφάω την κοιλιά μου για να μην μου τη πέσει κανένας, και μετά από 3 τέταρτα έφυγα τρέχοντας…

Και καθώς προχωρούσα ηττημένη από την εξοδό μου, παρατηρούσα ότι:

1) η πόλη βρωμάει από τον συνεχή νοτιά
2) έχω νυχτερίδες έξω από το σπίτι μου, και ας μένω στο “κέντρο”
3) έχει μόνο 2 κινηματογράφους
4) η σχολή μου δεν έχει τουαλέτες
5) αν θες να ακούσεις “καλή μουσική”, πρέπει να πάρεις μαζί σου τα CDs σου
6) το 90% των ραδιοφώνων παίζουν μόνο ελληνική μουσική (αν ακούς ξένη μουσική, την πάτησες!)
7) δεν έχει πράσινο, ούτε ένα δέντρο
8) δεν έχει αδέσποτα σκυλιά και γατιά
9) αλλά έχει αμέτρητα σουβλατζίδικα ( με σπεσιαλιτέ τα hot-dogs)
10) σε κεντρικό πεζόδρομο έχει γραφτεί στο τοίχο “Σκατά στο καρναβάλι σας”.

(photo by flickr.com)

The first of April…

Πρωταπριλιά = μια μέρα που μπορείς να πεις όσα ψέματα θες…
Σήμερα δεν θα τιμήσω αυτή τη μέρα και θα σας αποκαλύψω μεγάλες αλήθειες που καλύφθηκαν πολύ προσεκτικά με τη βοήθεια του χρόνου…

1η Αλήθεια:

Ο Elvis Presley δεν έχει πεθάνει. Μετακόμισε στην Ελλάδα γιατί άκουσε ότι έχει φθηνότερα νοίκια και τυχαίνει να μένει στην ίδια πολυκατοικία με μένα. Τρώει μόνο φρούτα και λαχανικά και μια φορά το μήνα βρίσκεται στον “Τζώρτζη” και γεύεται το άγνωστο για αυτόν souvlaki. Ακούει μόνο Big Mama Thornton ( συγκεκριμένα το “Hound dog”)

2η Αλήθεια:

Ο John Lennon δεν δολοφονήθηκε από τον David Chapman. Λίγες μέρες πριν την δολοφονία του, η Yoko Ono απήχθη από εξωγήινους, πληρωμένους από το FBI. Της άλλαξαν τον εγκεφαλό της με του David Chapman και μετά από έναν υπνωτισμό από τον αρχηγό των εξωγήινων, τον ΕΤ-Μύτη, την έστειλαν για το φονικό. Η ανταμοιβή της θα ήταν η ασφάλεια ζωής του Lennon και τα δικαιώματα όλης της δισκογραφικής του δουλειάς.

3η Αλήθεια:

Η Elliot Cass, από τους “Mamas and the Papas”, λέγεται ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή ή πνίγηκε από ένα σάντουιτς. Η αλήθεια είναι ότι πέθανε από ένα παιχνίδι. Είχαν μαζευτεί όλοι οι φίλοι της στο σπίτι της και την προκαλούσαν να τραγουδήσει το “California dreamin’ ” και παράλληλα να τρώει pizza. Το σημείο που έγινε το μοιραίο, ήταν όταν κάποιος την προκάλεσε να τραγουδήσει και με τις 4 φωνές του συγκροτήματος… μπλόκαρε……

4η Αλήθεια:

Ο Milan Kundera έγραψε την “Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι”. Δεν θεωρείται ένα από τα πιο βαρετά βιβλία του αιώνα.

5η Αλήθεια:

Όλα τα παραπάνω ισχύουν μόνο για σήμερα. Από αύριο μπορείτε να αρχίσετε το ψάξιμο… Γιατί ποτέ δεν θα μάθετε την αλήθεια…

Because the truth, is out there…

(photo by Ben Burgraff)

My Wisdom Tooth…

Την Δευτέρα 5/3 ώρα 9:30 πμ, ανοίγω το στόμα μου μπροστά σε 4 άτομα και μετά από 1 ώρα φεύγω από το ιατρείο χωρίς το φρονιμίτη μου… Ήταν ο πάνω φρονιμίτης, από αυτούς που δεν «πονάνε»!
Αν σας πουν ότι δεν πονάει ο άνω φρονιμίτης, σας δουλεύουν-σας μισούν-θέλουν το κακό σας!

Από τη Δευτέρα είμαι μέσα στο σπίτι και είναι Σάββατο! 9 χάπια την ημέρα! Ο Α. μου είπε να κάνω μπουκώματα με ούζο για να μην πονάω. Το σκέφτηκα σοβαρά! Με τόσα πολλά χάπια, αλκοόλ, κλεισμένη τόσες μέρες σπίτι, άγρυπνη από τον πόνο ίσως γράψω κανένα βιβλίο. Πολλοί το έκαναν και πλούτισαν! Θα δημιουργήσω μια δικιά μου γενιά λογοτεχνών, που δημιουργούν μέσα από τον πόνο.

Διότι, ο πονόδοντος από φρονιμίτη είναι από τους πιο ύπουλους πόνους. Δεν μπορείς να φας, δεν μπορείς να βγεις έξω (κυρίως για λόγους αισθητικής), δεν μπορείς να μιλήσεις, δεν μπορείς να κοιμηθείς, δεν μπορείς πλύνεις το πρόσωπο σου, χαπακώνεσαι διαρκώς με παυσίπονα-αντιβιωτικά-αντιφλεγμονώδη, δεν μπορείς να ακούσεις μουσική (επειδή πονάνε τα αυτιά σου από την εξαγωγή), μυρίζει το στόμα σου από την αφαγία, αιμορραγείς συνέχεια (κατά λάθος χτύπησαν και ένα αγγείο στο μάγουλο και δεν λέει να σταματήσει το αίμα), δεν μπορείς να σκύψεις, έχεις δέκατα, αποκτάς ένα καρούμπαλο στο κρόταφο (εκτός από το αγγείο, χτύπησαν και νεύρο), έχεις νεύρα, τρως γιαούρτι για το στομάχι σου( το οποίο σιχαίνεσαι), έχεις πρησμένο μάγουλο το οποίο είναι σαν τρίτο κωλομέρι και πάρα πάρα πάρα πολλά ακόμα….

Έτσι, έχοντας βιώσει τον ΠΟΝΟ, μπορείς να τα αποτυπώσεις στο χαρτί-υπολογιστή. Αυτομάτως εντάσσεσαι σε μια νέα γενιά ποιητών-λογοτεχνών: η γενιά των “Φρονιμίτνικ” (επηρεασμένη από τους Μπίτνικς κυρίως).

Διότι, ο πόνος που προέχεται από κάτι τόσο μικρό (το δόντι πχ), είναι πιο ισχυρό από τον πόνο που απορρέει από κάτι μεγάλο (ο χωρισμός πχ). Την ώρα, λοιπόν, που γράφεις το πονεμένο ποιήμα σου για την απελπισία για παράδειγμα, νιώθεις το αίμα να κατεβαίνει στο λαρυγγά σου με αποτέλεσμα….να απελπίζεσαι! Το καλύτερο είναι ότι δεν θα σε χαρακτηρίσουν ποτέ “δήθεν”! Γιατί? Γιατί το έχεις βιώσει!




(photo by flickr.com-strangemagee)

Famous songs by Phil Spector:

“To Know Him Is to Love Him” Teddy Bears (12/01/58, #1)

“Be My Boy” Paris Sisters (5/15/61, #56)

“There’s No Other (Like My Baby)” Crystals (1/06/62, #20)

“Every Breath I Take” Gene Pitney (9/11/61, #42)

"Under The Moon of Love” Curtis Lee (11/27/61, #46)

“Be My Baby” Ronettes (10/12/63, #2)

"Corrine, Corrina” Ray Peterson (1/09/61, #9)

“The long and Winding Road” / “For You Blue” Beatles (6/13/70, #1)


“Try Some, Buy Some” Ronnie Spector (5/22/71, #77)

"River Deep - Mountain High” Ike and Tina Turner (6/18/66, #88)

To know him, is to love him...(part2)

Παντρεύτηκε την Veronica “Ronnie” Bennett, τραγουδίστρια των Ronettes. Εκείνη τη μαγευτική στιγμή της ένωσης τους , με τα πουλάκια να τιτιβίζουν χαρούμενα, τα τριαντάφυλλα να ανοίγουν το μπουμπούκι τους στον φίλο τους τον ήλιο, τα παιδάκια να παίζουν ανέμελα κρυφτό στη πλατεία και το αγόρι να φιλάει το κορίτσι πίσω από το θάμνο μην τους δει ο κουτσομπόλης γείτονας και τους καρφώσει στους γονείς τους, ήλθε το τέλμα… Πέρασαν χρόνια μέχρι να χωρίσουν, αλλά ήταν αρκετά για να γεμίσουν ένα ολόκληρο βιβλίο με τις φρικιαστικές λεπτομέρειες της ζωής της Ronnie.

Σύμφωνα με τη Ronnie, o Spector κάθε άλλο παρά gentleman ήταν. Κάθε φορά που τον απειλούσε ότι θα τον χώριζε, ο Spector της έδειχνε με το δάχτυλο το υπόγειο. “Αν με χωρίσεις, θα σε σκοτώσω και θα σε βάλω στο φέρετρο, το οποίο το έχω επιχρυσώσει ειδικά για σένα! Και για να βλέπω το όμορφο προσωπάκι σου, έχω βάλει και γυάλινο καπάκι!”
Για να φτιάξει μαλλί-νύχι, έπρεπε να πάρει ειδική άδεια από τον σύζυγο της. Η άδεια αυτή επέτρεπε και τη χρήση των παπουτσιών της, αφού ο Spector τα έκρυβε για να μην φύγει από την έπαυλη που έμεναν…
Όταν ο Phil Spector συνεργαζόταν με τους Beatles και τους Rolling Stones, κλείδωνε την Ronnie όπου έβρισκε για να μην τον απατήσει…
Επιπλέον, όταν ο Spector βρισκόταν σε περιοδείες, έπαιρνε τηλέφωνο την Ronnie για να ακούει την ανάσα της όταν θα κοιμόταν… Όχι, δεν είναι ρομαντικό, είναι λίίίίγο άρρωστο!
Μετά από χρόνια, τον χώρισε και για να τον εκδικηθεί έγραψε ένα βιβλίο αναφέροντας με λεπτομέρειες τη βίαιη προσωπικότητα του Spector απεναντί της… Αποζημιώθηκε με αρκετά χρήματα…
Και ερχόμαστε στον διάλογο του προλόγου…
Τον Φλεβάρη του 2003, ο Spector συνελήφθη για τον φόνο της 40χρονης ηθοποιού Lana Clarkson…
H δίκη είναι σε εξέλιξη…(αναμονή μέχρι τις 19 Μαρτίου 2007)

(photo by flickr.com, substorm)

To know him, is to love him... (part1)

- Αναβάλλεται η δίκη σας μέχρι τις 19 Μαρτίου 2007… Είστε ελεύθερος να βγάζετε ακόμα συγκροτήματα και να τα οδηγείτε στην επιτυχία…

- Σας ευχαριστώ πολύ, και σας υπόσχομαι να μαζέψω στοιχεία για την αθώωση μου και κυρίως δεν θα ξανασκοτώσω γυναίκες!

- Εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Phil Spector!

Και έτσι τελείωσε προσωρινά ο πρώτος κύκλος της δίκης ενός από τους μεγαλύτερους μουσικούς παραγωγούς στην ιστορία των νοτών…

Στις 23 Δεκεμβρίου 1940, ο Harvey Phillip Spector είδε το φως της δημοσιότητ… ουπς συγνώμη! το φως της ζωής εννοούσα! Μεγάλωσε στο Bronx (New York) αλλά στα 13 του μετακόμισε με την οικογενειά του στο Los Angeles, στη πόλη που γνώρισε τη μουσική. Όταν ακόμα ήταν στο σχολείο, μαζί με 3 φίλους του, δημιούργησαν ένα συγκρότημα. Τους “Teddy Bears”. Ο Spector έγραφε τα τραγούδια, έπαιζε κιθάρα και παράλληλα ήταν ένας από τους τραγουδιστές. Κατάφεραν να μπουν στο Νο#1 των 100 singles στο Billboard με ένα κομμάτι του Spector, το “To know him, is to love him”. H φράση αυτή είχε γραφτεί στον τάφο του πατέρα του…

Ο Spector, άρχισε να δουλεύει στα studios. Η αναγνώριση ξεκίνησε από ένα κομμάτι που έγραψε στον Ben E. King, το “Spanish Harlem”. Σιγά σιγά, μάθαινε τη δουλειά και μαγεύτηκε από τον τρόπο που μπορούσε να χειραγωγήσει τη μουσική και κυρίως τους μουσικούς. Ήταν αυτή η εξουσία που θα τον οδηγούσε στην επιτυχία και στα δικαστήρια…

Μετά από μερικά χρόνια, καταφέρνει να ιδρύσει μαζί με τον Lester Sill, την Phillis Records. Το πρώτο συγκρότημα που “κλείνει” ήταν οι The Crystals. Ακολούθησαν ονόματα όπως οι Beatles, Leonard Cohen , Ramones, Ike and Tina Turner, John Lennon, Ray Peterson, Ronettes, George Harrison, Gene Pitney, Starsailor και πολλοί πολλοί πολλοί πολλοί άλλοι…

Όμως, η προσωπική του ζωή αποτέλεσε αρκετές φορές τροχοπέδη για την επαγγελματική του. Ο λόγος?

Η εκκεντρικότητα, η υπερβολή και ίσως η ακραία συμπεριφορά που αποκτούσε όταν βρισκόταν κοντά σε ανθρώπους… Φυσιολογικούς ίσως?

Συνεχίζεται...

Quiz...

The Beatles, "Abbey Road" 1969

New York City, "Soulful Road" 1973

Red Hot Chili Peppers, "The Abbey Road E.P." 1988

.

.

.

.

.

Βρείτε τις ομοιότητες και τις διαφορές...

Little Tips!

Χθες είδα ένα ντοκιμαντέρ για δυο σιαμαίους τραγουδιστές, που διαλύθηκαν επειδή ήθελαν να κάνουν solo καριέρα!

Ο Elton John γεννήθηκε στην Αγγλία, στην πόλη Middlesex!

Η πρώτη εκτέλεση του “Fever” δεν έγινε από γυναίκα! Αλλά από τον Little Willie John!

(photo by flickr.com-rune_T)

“ 13 τραγούδια που μπορεί να γράψει μία γυναίκα για να τρομάξει έναν άνδρα”

Και όταν λέω να τρομάξει ένας άντρας, εννοώ το εξής:
Έρχεται η στιγμή που η γυναίκα αποφασίζει να εκφράσει την αγάπη της μέσα από ένα cd, το οποίο θα περιέχει τα αγαπημένα της κομμάτια. Αρχίζει λοιπόν και το γράφει (πιστεύει ότι μετά από ένα χρόνο ακόμα, ο αγαπημένος της θα την αγαπάει το ίδιο, κάτι που δεν ισχύει από την πλευρά του)…
Ακούει τα παρακάτω κομμάτια ο ζουζουνίνος της και φρικάρει!
(κάποια από τα παρακάτω τραγούδια δεν παύουν να είναι από τα αγαπημένα μου…respect!)





BEATLES we can work it out
Δεν πρόκειται να χωρίσετε ποτέ! Σας δίνω μια ελπίδα, γιατί και οι Beatles διαλύθηκαν… (φαντάσου ότι έβγαζαν και χρήματα από τη σχέση τους!)

PERCY SLEDGE when a man loves a woman
Ένα άκρως απειλητικό τραγούδι! Κανένας άντρας δεν μπορεί να παρατήσει τους φίλους του για μια γυναίκα, να κοιμάται στη βροχή, να κάνει γυμνός κατακόρυφο για να γελάσει εκείνη, να βάζει κρέμες ενυδάτωσης στα χεράκια του κτλ. Έτσι, άμα στο έγραψε, θέλει να σου πει ότι δεν υπάρχει μόνο το στήθος της αλλά και η καρδούλα της στα αριστερά της!

THE SHIRELLES will you still love me tomorrow
Λογικό να τρομοκρατηθείς! Έχεις να κάνεις με μια κοπέλα γεμάτη ανασφάλειες που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να σε παντρευτεί! Sorry, δεν μπορώ να κάνω κάτι!

AYO down on my knees
Ένα κομμάτι που θα μπορούσε να ερμηνευτεί κάλλιστα και από άνδρα. Γιατί το φοβούνται? Διότι αυτό το σπαρακτικό ύφος, υποδηλώνει ότι τα βράδια θα σε παίρνουν κλαίγοντας και θα σε παρακαλάνε να τα ξαναβρείτε! Και όταν θα τους το κλείνεις, θα χτυπάνε με τα μανίας το κουδούνι σου! Και αν βρεις ένα πακέτο, γεμάτο καρδούλες, έξω από το σπίτι σου, μην το ανοίξεις! Θα ΄ναι πιθανώς το κουφάρι της συχωρεμένης γάτας σου!

MINNIE RIPERTON lovin’ you
Είμαι σίγουρη πως θα σε φοβίσουν τα πουλάκια που συνοδεύουν το τραγούδι. Αυτό που θα πρέπει να σε τρομοκρατήσει, είναι ότι τα έχεις με μια γυναίκα που μπεμπεκίζει και σου κάνει συνέχεια δώρα γλειφιτζούρια-κοκοράκια. Βάφει συνέχεια τα νύχια της ροζ και οι φίλοι σου την κοροϊδεύουν. Αν ανακαλύψεις ότι σου αρέσει αυτή η κατάσταση, είναι το κατάλληλο κομμάτι για σένα.

WHITNEY HOUSTON I will always love you
Χωρίς σχόλιο… Μιλάνε οι στίχοι!

LUZ un aňo de amor
Γενικά όλα τα ισπανόφωνα κομμάτια τρομάζουν τους άντρες! Κάτι η γλώσσα, κάτι ο Almodovar, κάτι η γυναικεία αλληλεγγύη, κάτι η Simon de B., κάτι ο φεμινισμός, κάτι η τρίχα στη μασχάλη…

LELAND PALMER after you’ ve gone
Είναι από την ταινία “All that Jazz” και το θέμα του πραγματεύεται την εκδίκηση του ενδεχόμενου χωρισμού! Κοινώς αν με χωρίσεις, θα υποφέρεις-θα κλαις- θα πονάς- θα πάθεις κατάθλιψη- θα μετανιώσεις- θα γεράσεις μόνος- δεν θα σου ξανασηκωθεί- θα πεθάνεις-……… spooky?

JAMES BLUNT you’re beautiful
Απευθύνεται κυρίως σε άντρες που μειονεκτούν από ομορφιά! Στο φωνάζει: “you’re beautiful!”. Παραπέμπει στο “Με λένε Σούζι και είμαι καλά!” Με λίγα λόγια σε θέλει για το χιούμορ σου. Και μόνο. Η άλλη εκδοχή είναι να είσαι πανέμορφος και το συγκεκριμένο τραγούδι, ο ύμνος στο μικρό βωμό που έχει κάτω από το κρεβάτι γεμάτο από φωτογραφίες σου…

MERILYN MONROE diamonds are a girl’s best friend
Εκεί την πάτησες! Σου έγραψε αυτό το κομμάτι για ένα και μόνο λόγο: είσαι τσιφούτης! Αλλά αν δεν είσαι, τα λουλούδια που της πάς
δυστυχώς δεν είναι αρκετά!

ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ στο πλάι σου
Το μεγαλύτερο δράμα για έναν άνδρα! Η κοπέλα του να είναι νταρκοελληνικοροκού και να του γράψει αυτό το τραγούδι! Μια που το ακούς, μια που θέλεις να την χωρίσεις από το τηλέφωνο!

ΠΥΞ ΛΑΞ το σ’αγαπώ
Εδώ είμαστε! Σίγουρα θα είναι κοριτσάκι 15 χρονών(που φαίνεται 19, αλλά δεν ρώτησες ποτέ ηλικία) και εσύ τουλάχιστον 25! Λογικό είναι να μπλεχτείς! Και κυρίως να τρομάξεις! Διότι μόνο τα κοριτσάκια στην εφηβεία (όπως και εγώ άλλωστε!) βλέπουν τον Πλιάτσικα ως Θεό του Έρωτα να τους τραγουδάει και να πετάνε ξέφρενα τα μπλουζάκια τους στον αέρα! Κάτι που τα αγοράκια ερμηνεύουν ως σεξουαλικό κάλεσμα, αλλά στη πραγματικότητα τα κοριτσάκια βιώνουν τον στίχο!

ΖΑΜΠΕΤΑΣ που΄σαι Θανάση

Απευθύνεται σε κοπέλες που τους αρέσει, όταν χωρίζουν, να βγαίνουν με φίλες τους στα ρεμπετάδικα, να πίνουν και να χορεύουν άγαρμπα ζεϊμπέκικο με φαρδιές ζώνες! Προς το παρόν, κανένα πρόβλημα! Βέβαια, να αρχίσεις να φρικάρεις αν σε λένε Γιάννη!

(photo by flickr.com-bettygrable)

Pan’s Labyrinth…

Ένα ζευγάρι πάει σινεμά για να δει ένα έργο. Η κοπέλα θέλει να δει παραμύθι, το αγόρι μια ιστορικοπολιτική αναδρομή. Συναντιούνται…
Την φιλάει απαλά στα χείλια και προς στιγμήν ενώνονται… Η μαγεία του φιλιού μεταμορφώνεται σε έναν Λαβύρινθο του Πάνα…

Και έτσι αρχίζει το story…

Το Σάββατο το βράδυ, χωρίς καμία διάθεση εξόδου, αποφάσισα να πάω σινεμά (φυσικά μαζί με παρέα του ενός ατόμου). Έτσι, πήγαμε σε ένα έργο με τίτλο: “Ο Λαβύρινθος του Πάνα”.

Ανυποψίαστη, πήγαινα να δω ένα παραμύθι με happy end…

Δεν ήξερα…

Η ιστορία είναι απλή. Ένα κοριτσάκι, ζει στην φαντασία της και μένει μόνιμα εκεί. Με την ελπίδα να ξαναγίνει Βασίλισσα στο παραμυθένιο κόσμο της, μπλέκει σε περιπέτειες και σε ουτοπικές καταστάσεις… Παράλληλα, ο πραγματικός κόσμος της, κυριεύεται από την δικτατορία του Φράνκο…

Παράλληλα κυριεύτηκα κι εγώ από την πληθώρα των συναισθημάτων που μου προκάλεσε, δοσμένα τόσο απλόχερα…

Temptation by Tom Waits...

Rusted brandy in a diamond glass

everything is made from dreams

time is made from honey slow and sweet

only the fools know what it means

temptation, temptation, temptation oh,

temptation, temptation,

I can't resist

I know that she is made of smoke

but I've lost my way she knows

that I am broke so that I must play

temptation, temptation, temptation oh,

whoa, temptation, temptation,

I can't resist

Dutch pink and Italian blue

she is waiting there for you

my will has disappeared

now my confusion's oh so clear

temptation, temptation, temptation whoa,

whoa, temptation, temptation

(φώτο Γιάννης Ζελιαναίος απο τη θεατρική παράσταση "Σ' αγαπώ και μου λύπης" )

Pourquoi ?

Πριν από μια εβδομάδα περίπου είχα μια συζήτηση στο δισκάδικο (στο μοναδικό που έχω πάει, αφού δεν ακούω δίσκους και πιστεύω, όπως και στην “Amelie”, ότι φτιάχνονται από τη ζύμη της κρέπας-άχου τι γλυκούλι!!!μπλιάχ!)… Αυτή η συζήτηση αφορούσε τον Tom Waits…

Αναρωτιόμασταν πώς γίνεται να μην έχουν φέρει ακόμα τον Tom Waits στην Ελλάδα και να έχουν έρθει ονόματα όπως η Jennifer Lopez (sorry, ακυρώθηκε!), οι Rolling Stones (sorry, ακυρώθηκε!), ο 50Cent (sorry, ήρθε!). Γιατί όχι και ο Tom Waits? Γιατί?

Και από εδώ ξεκινάει η ιστορία μας… Λίγο φανταστική, λίγο αληθινή…

Πριν από 58 χρόνια γεννήθηκε ένα αγοράκι… Στα 10 του χρόνια φανερώθηκε η ασχήμια του, η οποία αποτέλεσε αιτία χωρισμού των γονιών του… Απογοητευμένος, αποφασίζει να μάθει πιάνο στο σπίτι των γειτόνων του. Αργότερα μαθαίνει και κιθάρα. Ίσως έτσι να άρχισε τη μουσική του καριέρα, αγνοώντας την παράλληλα…

Περνούσαν τα χρόνια και όταν το αγοράκι, έγινε έφηβος, βρήκε μια δουλειά σε μια πιτσαρία. Και έτσι άκουγε στα διαλείμματα, μεταξύ 17:00 με 17:30μμ, τον αγαπημένο του καλλιτέχνη, τον Bob Dylan… Με τον Bob Dylan εκτός από μουσική, έμαθε να κάνει και οικονομία με αποτέλεσμα να μετακομίσει από την California στο LA. Εκεί τραγουδάει με τον Herb Cohen και ξεκινάει tours…

Σε ένα από αυτά τα tour, είναι support του Frank Zappa και του John Hammond. Μετά από μέρες, μήνες, χρόνια, ο μικρός Thomas Alan Waits μεγάλωσε, ωρίμασε, μετέτρεψε την άκομψη εμφανισή του σε υπέροχη μουσική αλλά και πάλι κάτι έλειπε… Και ξαφνικά ήρθε… Με το όνομα Kathleen Brennan…

Συνεργάζεται με σκηνοθέτες όπως τον Francis Ford Coppola και τον Jim Jarmusch σε διάφορες ταινίες και ηχογραφεί ακόμα περισσότερα albums…

Και με όλα αυτά που προανέφερα, ΓΙΑΤΙ δεν έχει έρθει ακόμα στην Ελλάδα, κύριοι Υπεύθυνοι???




(photo from movie with Iggy Pop "Coffee and Cigarettes")

I'm sleeping with your letters under my pillow...

I listen to your breath...

I fart...

You're gone...

The rapist...

Ξεκίνησα να ακούω Tom Waits από τότε που πήγα στη συναυλία των Tiger Lillies. Δίχως να γνωρίζω τους εν λόγω καλλιτέχνες, κατέληξα μαζί με ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, να παρακολουθούμε τη συναυλία τους… Δεν τους είχα ακούσει ποτέ στη ζωή μου και μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα.

Μετά έμαθα και από πού πήραν και το ονομά τους…

Οι Tiger Lillies, σύχναζαν σε bordel, με αποτέλεσμα να γνωρίσουν και αρκετές prostituēes . Μια μέρα συνάντησαν την Lilly. Η Lilly φορούσε ένα sexy leopard string. Αυτή ήταν και η αφορμή για το ξεκίνημα της καριέρας τους (αν θεωρείται καρίερα να παίζεις και στο γάμο του Marilyn Manson-gossip!).

Άρχισαν να γράφουν τραγούδια για αυτές και κυρίως για τις απίστευτες ιστορίες που είχαν ζήσει…
Ένα από τα αγαπημένα μου είναι το “Maria”…

He picks you up, in his car,
He opens every orifice and scar.
Maria, Maria

He cuts you down, in your prime
You will not wither or decline.
Maria, Maria

He tortures you, he holds you down
He beats you black, blue, green and brown.
Maria, Maria

He murders you, he takes your life
For Satan, Satan, Satan's light.
Maria, Maria Maria, Maria

He feasts on you from dusk to dawn
His knife your body will transform.
Maria, Maria

Your hair so long, your hair so brown
Now in his evil, in his evil you do drown.
Maria, Maria

He drinks your blood as holy wine,
Now in his evil you decline.
Maria, Maria Maria,
Maria Maria, Maria

Και καλή σας όρεξη!





(photo by tigerlillies.com)

La petite papillion...

Αποφασισμένη να γράφω και μουσικές ιστορίες σε αυτό το blog, σας παραδίδω μια όχι και τόσο ρομαντική ιστορία…

Όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι, και πήγαινα ακόμα στο ιδιωτικό μου σχολείο, ανακάλυψα σε ένα μαγαζί με παρτιτούρες για πιάνο, ένα βιβλίο… Αυτό το βιβλίο μου κέντρισε το ενδιαφέρον, γιατί ήταν ένας περίεργος κύριος με φανταχτερά γυαλιά και πλουμιστό κουστούμι. Για αρκετή ώρα, είχα αποσβολωθεί από τις πούλιες και τα στρας ώσπου κάποια στιγμή αποφασίζω να το αγοράσω.

Ποτέ δεν άνοιξα αυτή την παρτιτούρα γιατί ποτέ δεν μου άρεσε ο Elton John!

Πρόσφατα, έμαθα μια ιστορία σχετικά με τον αγαπητό Elton John… Όταν ακόμα ήταν νέος, και το πραγματικό του όνομα ήταν Reginald Kenneth Dwight, είχε δημιουργήσει μια μπάντα εν ονόματι “Bluesology”. Μετά από 2 χρόνια επιτυχίας, ο Long John Baldry τους πήρε support στις συναυλίες του…
Έτσι άρχισε και η επαγγελματική αναγνώριση του Reginald Kenneth Dwight.

Για να δείξει την ευγνωμοσύνη του, αλλάζει το ονομά του…
Elton John… Από τον σαξοφωνίστα ELTON Dean και τον Long JOHN Baldry…

Φημολογείται ότι ήταν οι δύο πρώτοι εραστές του Elton John…
Περίεργο?





ΥΓ: ο Axl δεν έχει πεθάνει !!! ( ακόμα!!!)








(photo by tigerlillies.com)

silence...

dreaming awake...

(photo by antonyandthejohnsons.com)

A fake story...?

Χθες καθόμουν στο σαλόνι μου, έχοντας αγκαλιά ένα μπουκάλι ουίσκι. Το άγγιζα λες και ήταν η τσάντα που πήρα προχθές. Το άνοιξα και άρχισα να βάζω στο ποτήρι… Είχε προηγηθεί και η προσεκτική τοποθέτηση του πάγου μέσα στο ποτήρι… Έβαλα τα χείλια μου απαλά στο στόμιο του ποτηριού, προσπαθώντας απλά να τα βρέξω. Ενώ ένιωθα το αρωμά του, μετά από αρκετή ώρα, καταφέρνω να πιω την πρώτη διστακτική γουλιά… Τότε θυμήθηκα τον λόγο που με ώθησε στο να ανοίξω το ουίσκι…
Θα ερχόσουν εσύ…

Χτυπάει το κουδούνι και σου ανοίγω αποφασιστικά… Ακούω τα στέρεα βηματά σου και καθώς ακούγονται πιο έντονα, τρέχω στο ματάκι της πόρτας… Δεν είχα πέσει έξω… Ήσουν εσύ…

Φορούσες μαύρο πουκάμισο και μαύρο σακάκι. Τα παπούτσια και αυτά μαύρα. Η κάλτσα καφέ (οι μαύρες ήταν στα άπλυτα).
Μπαίνεις μέσα και μου δίνεις ένα ρουφηχτό φιλί… Ανοίγεις γρήγορα το ουίσκι και πίνεις μονομιάς το πρώτο ποτήρι. Πάντα υπάρχει και δεύτερο ποτήρι και τρίτο και ένατο και μετά ολόκληρο το μπουκάλι. Σε κοιτάζω με θαυμασμό… Τι άντρας!

Μετά από έξι ποτήρια και απόλυτη σιγή, αποφασίζεις να μιλήσεις.

Περιμένω…
Περιμένω…
Περιμένω…

Ξαφνικά απαγγέλλεις Μποντλαίρ το αγαπημένο σου ποίημα, ‘οι μεταμορφώσεις της αιματορουφήχτρας’, λίγο Πόε και για ξεκάρφωμα μου διαβάζεις Coelho…
Με πλησιάζεις παθιασμένα (θαρρώ πως σε μάγεψε η ποίηση) και με κατευθύνεις στη κρεβατοκάμαρα…

Επιτέλους, λειτούργησε και η λογική!
Γδυνόμαστε και σε περιεργάζομαι……..

Εδώ και μισή ώρα σε κοιτάω και ακόμα να σου σηκωθεί! Μα τι σκατά! Τι κατανάλωσες? Στη Σκωτία δηλαδή δεν πηδάνε?

Chocolate (sugar free)...

Για να γράφω πιο άνετα και ελεύθερα στο blog μου, θα σκέφτομαι ότι τα posts είναι σοκολατάκια. Μικρά, γλυκά, εύγευστα αλλά κυρίως εύπεπτα σοκολατάκια...

Το καθένα από αυτά θα έχει διαφορετικό περιεχόμενο. Λικέρ για τον φιλοπότη, πραλίνα για τον λιχούδη, καρύδα για τον ταξιδιάρη, κεράσι για τον μοιραίο. Διαφορετική γεύση όπως πικρή σοκολάτα για αυτά που μας κάνουν να κλαίμε και σοκολάτα γάλακτος για αυτά που γελάμε…

Όμως θα υπάρχουν και αρκετές φορές που δεν θα έχει πετύχει η συνταγή, και θα χρειαστώ την βοηθειάς σας. Διότι δεν τα γνωρίζω όλα (αν και θα ήθελα να τα μάθω) και θα πέφτω σε σφάλματα…

Εξάλλου η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια… Σωστά?

Et l' histoire commence...

Όταν μου πρωτοείπε αυτή την ιστορία, είχα αφεθεί ολοκληρωτικά… Στην αρχή νόμιζα ότι φιλοτεχνούσε, αλλά σύντομα κατάλαβα ότι ήταν πέρα για πέρα αληθινή… (Όσο αληθινή μπορεί να είναι μια ιστορία αγάπης που εξελίσσεται στον μουσικό χώρο). Θέλω να αποτυπωθεί σαν κείμενο, μόνο και μόνο για να μπορώ να το διαβάζω όποια στιγμή το θελήσω και να θυμάμαι το άτομο που μου την είπε…
Και έτσι αρχίζει……….

Στις 2 Απριλίου 1939, γεννήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές της soul μουσικής, ο Marvin Gaye (το πραγματικό του επίθετο είναι Gay χωρίς “e”. Λέγεται ότι πρόσθεσε το “e” όπως και ο Sam Cooke, που υπήρξε ίνδαλμα του). Ο Marvin τη δεκαετία του ΄60-΄70 γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Παντρεύτηκε την Anna Gordy (της οποίας ο αδερφός, Berry Gordy, ίδρυσε την Motown). Όμως πριν από αρκετό καιρό είχε γνωρίσει την Tammi Terrell. Μαζί έκαναν αρκετά ντουέτα… Έτσι αναπτύχθηκε μια πλατωνική σχέση μεταξύ τους.

Η Tammi, παντρεμένη με τον David Ruffin (τραγουδιστή των Temptations) δυσκολευόταν να δείξει τα αισθήματα της στον Marvin. Αντίστοιχα, και ο Marvin, παντρεμένος και αυτός, έκρυβε καλά τον ενδιαφέρον του… (θέλω να πιστεύω ότι ήταν κρυφά ερωτευμένοι, αλλά τα γεγονότα με απογοητεύουν)

Δημιουργείται μία σχέση μεταξύ τους, καθαρά επαγγελματική. Τραγουδάνε αρκετά ντουέτα και τα περισσότερα γίνονται μεγάλες επιτυχίες…

Στις 14 Οκτωβρίου 1967, η Tammi, την ώρα που τραγουδάει με τον Marvin live σε μία συναυλία, λιποθύμησε στα χέρια του. Η διάγνωση ήταν όγκος στον εγκέφαλο… Ο Marvin παθαίνει κατάθλιψη και όταν “έφυγε” η Tammi, παράτησε την μουσική για 2 χρόνια περίπου…

O Marvin τη 1η Απριλίου δολοφονείται από τον ίδιο του τον πατέρα στο σπίτι του…



Είναι από τις θλιβερότερες ιστορίες που μου έχουν διηγηθεί… Αλλά ποτέ δεν στενοχωριέμαι στο τέλος… Γιατί ξέρω ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι, βιώνουν τον ερωτά τους, κάθε φορά που ακούγονται τα τραγούδια τους…




(photo by wikipedia.org)

'Ενα κείμενο γνωριμίας....

Ονομάζομαι Καρολίνα Τάδε...
Δημιούργησα αυτό το blog, μόνο και μόνο για να γράφω ότι θέλω (αφού υπάρχει ελευθερία λόγου, σύμφωνα με όλα όσα έχω μάθει στο σχολείο. όχι???), και να σχολιάζω απο τον απλό και κοινό θνητό μέχρι τον μεγαλο... κτλ κτλ κτλ...
Ονόμασα το blog μου "Hannibalism", απο το ομώνυμο alboum του Mighty Hannibal... Ένα alboum με τα καλύτερα τραγούδια του απο το 1958 μέχρι το 1973. Γεννήθηκε το 1939 στην Atlanta, Georgia.
Θα έχω την ευκαιρία να αναλύσω αρκετές μουσικές (και μή) ιστορίες, που έχω διαβάσει, που έχω ακούσει (συνήθως σε δισκάδικο που δεν θα αποκαλύψω το ονομά του για ευνόητους λόγους) και μου έχουν διηγηθεί (συγκεκριμένα ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο για μένα)...
Προς το παρόν σας αφήνω να επεξεργαστείτε τον δίσκο και να σας βάλω σε πειρασμό να το ακούσετε...

καλά χριστούγεννα!

welcome...

to a fistfull of love, where the blue orchid plays with the cold, cold ground...
In this city, everything is like a peach tree... Guilty in the midnight hour, beautiful between the bars... Its like a blue melody when everyone is falling in love to easily...
I want to hold your hand because were gonna make it... Without you I'm nothing but a cry for love...