Pan’s Labyrinth…

Ένα ζευγάρι πάει σινεμά για να δει ένα έργο. Η κοπέλα θέλει να δει παραμύθι, το αγόρι μια ιστορικοπολιτική αναδρομή. Συναντιούνται…
Την φιλάει απαλά στα χείλια και προς στιγμήν ενώνονται… Η μαγεία του φιλιού μεταμορφώνεται σε έναν Λαβύρινθο του Πάνα…

Και έτσι αρχίζει το story…

Το Σάββατο το βράδυ, χωρίς καμία διάθεση εξόδου, αποφάσισα να πάω σινεμά (φυσικά μαζί με παρέα του ενός ατόμου). Έτσι, πήγαμε σε ένα έργο με τίτλο: “Ο Λαβύρινθος του Πάνα”.

Ανυποψίαστη, πήγαινα να δω ένα παραμύθι με happy end…

Δεν ήξερα…

Η ιστορία είναι απλή. Ένα κοριτσάκι, ζει στην φαντασία της και μένει μόνιμα εκεί. Με την ελπίδα να ξαναγίνει Βασίλισσα στο παραμυθένιο κόσμο της, μπλέκει σε περιπέτειες και σε ουτοπικές καταστάσεις… Παράλληλα, ο πραγματικός κόσμος της, κυριεύεται από την δικτατορία του Φράνκο…

Παράλληλα κυριεύτηκα κι εγώ από την πληθώρα των συναισθημάτων που μου προκάλεσε, δοσμένα τόσο απλόχερα…